Werk in opdracht.
Door mijn expositie kreeg ik een geweldige opdracht. De opdracht pastte zo goed bij mij dat mijn hele ziel en zaligheid in het werk is gaan zitten. Heerlijk om mee bezig te zijn. Het geeft rust, maar ook een gezonde vorm van adrenaline. Er komt altijd dat moment......het is klaar.....niet meer aan doorwerken. Dat voelt altijd heel dubbel. Foto naar de opdrachtgever. ....Hij is er zeer blij mee en wil het doek over een paar dagen komen halen. Ook dat voelt dubbel. Blij, want het is mooier dan hij had durven hopen en een beetje mistroostig, want weg is ook weg. Iets wat ontstaan is onder je handen, waar ik blij van word is dan voorgoed weg.
Gelukkig alweer bezig met de volgende. En ook deze is weer spannend en ontstaat spontaan en ook van dit werk word ik langzaam gelukkig......zal ik er ook de tijd voor kunnen nemen, zodat ik dat gevoel langer kan vasthouden? Of is de drang om er constant aan te werken dan juist sterker?
We zullen het zien. Dit werk moet vooral wit zijn. Heel anders dan wat ik normaal maak. Een uitdaging voor mijzelf.